جامعه قوی Mellenseestrase

Choose your language *
صفحه به صورت ماشینی ترجمه شده است.

"من خوشحالم وقتی دیگران خوشحال هستند"

بیرجیت اراسموس روح خوب Mellenseestrasse است. این پیرمرد 79 ساله به طور مرتب جامعه سالمندان را گرد هم می آورد. برای یک نیمکت در باغ وحش، برای یکنوع بازی شبیه لوتو و برای شادی مشترک.

در طول یک بعد از ظهر یکنوع بازی شبیه لوتو با هم در Mellenseestrasse در برلین-فریدریشسفلد در اوایل ماه مه، زوج فرونت به یاد می آورد: در پایان دهه 1950، به عنوان دانشجو در دانشگاه اقتصاد، آن دو به آماده سازی گودال شتر برای باغ وحش برلین کمک کردند. . امروز آنها مرتباً به عنوان مهمان از آنجا بازدید می کنند و از منظره چمنزار شتر از روی نیمکت خود لذت می برند.

یک نیمکت در باغ وحش برای جامعه

نیمکت یکی از بسیاری از ایده هایی بود که بیرجیت اراسموس برای جامعه سالمندان در Mellenseestrasse 39 تا 41 زنده کرد. همراه با آیریس شپنر، که از سال 2015 به عنوان نگهبان برای HOWOGE کار می کند، این پیرمرد 79 ساله در تمام طول سال جشنواره ها و رویدادهایی را برای جامعه سازماندهی می کند. او می گوید: در خون اوست. به عنوان یک زن جوان، او جشنواره های دانشگاهی را سازماندهی کرد، سپس برای مدت طولانی در بخش فرهنگی کار کرد و اکنون به حدود 80 مستأجر در فردریشسفلده متعهد است. اراسموس می‌گوید: «دوستانم می‌گویند که من این‌طور به دنیا آمده‌ام» و می‌افزاید: «وقتی دیگران خوشحال هستند، اینگونه بود که ایده حمایت از بانک در جشن کریسمس مطرح شد.» در مجموع 38 حامی در نهایت 1250 یورو برای یک نیمکت در باغ وحش Friedrichsfelde اهدا کردند. اولین باری که برای کمک های مالی تماس می گیریم، پول کافی وجود ندارد. تا روز ولنتاین، با درخواست سوم، این پول جمع شد و اکنون بسیاری از مستاجران جامعه را خوشحال کرد.

سیلویا پیتش، حامی بانک، که امروز بعدازظهر با همسایه‌هایش برای خوردن قهوه و کیک ملاقات می‌کند تا در اتاق‌های مشترک بینگو بازی کند، می‌گوید: «بانک خوبی است». رناته و والتر فلوم در یک میز دورتر نشسته اند. آنها همچنین از سال 2015 در اینجا زندگی می کنند و به بانک خود به عنوان حامی مالی افتخار می کنند. آنها می گویند: «ما واقعاً از رفتن به آنجا لذت می بریم. و آنها در جامعه خانگی احساس راحتی می کنند، در خانه ای که HOWOGE تقریبا ده سال پیش به ویژه برای سالمندان مدرن سازی کرد - بدون مانع، با آسانسور، فضای سبز فراوان و اتاق هایی برای فعالیت های مشترک.

"احترام زیادی برای یکدیگر وجود دارد"

چیزی که ده سال پیش با یک گروه ورزشی آغاز شد، به لطف حمایت دربان آیریس شپنر و تعهد بیرجیت اراسموس، به اتاق نشیمن دوم برای بسیاری از ساکنان تبدیل شد. شپنر که همیشه گوش مستاجران را در پذیرش دارد، به یاد می‌آورد: «ما قبل از کرونا اینجا با هم ورزش می‌کردیم، کاردستی انجام می‌دادیم و اسکیت بازی می‌کردیم. "مردم اینجا در ساختمان خوشحال می شوند که می توانند با هم تماس بگیرند و ایده های خود را مبادله کنند." علاوه بر تمام جشنواره های سالانه معروف، کتابخوانی منظمی وجود دارد که در آن اراسموس کتاب های پیچیده و نویسندگان آنها را ارائه می دهد. اراسموس با خوشحالی می گوید: «شش مهمان اول آمدند، حالا 22 نفر هستند. با سایر رویدادها مشابه است. اغلب فقط تعداد کمی در ابتدا می آیند، سپس بیشتر و بیشتر می شوند و شک - به عنوان مثال در مورد آموزش منظم حافظه - به تدریج از بین می رود. دو مستأجر اکنون از دومی با آواز خواندن و پانتومیم حمایت می کنند. بیرجیت اراسموس می‌گوید: «قدردانی زیادی در بین یکدیگر وجود دارد.

این نیز در این بعد از ظهر یکنوع بازی شبیه لوتو قابل توجه است. روحیه آرام است، خنده وجود دارد و هرج و مرج گفتگوهای زیاد اتاق را پر کرده است. مثل همیشه، آیریس شپنر قهوه درست می کند، شامپاین سرد است، کیک روی میز است. "با هم" از طریق کمک مالی تامین می شود. سپس اولین بینگو زنگ می زند و ساکنان Mellenseestrasse به معنای واقعی کلمه در شادی این آپارتمان مشترک سهیم هستند.